Leeuw verwelkomt The Donald

Dominante lichaamstaal van Trump tijdens een debat met Clinton: "Wat staat dat mens toch te kwebbelen!"

Intuïtief dacht ik dat Donald Trump zou gaan winnen en dit klopte met mijn analyse van de tijdgeest maar ik kon me het verstandelijk niet voorstellen. Wel had ik mijn intuïtie verwerkt in het onderschrift van de foto in mijn artikel Clinton vs Trump: ’Donald Trump triomfeert …’

Mijn analyse is deze. Kreeft is gevoelig en volks en nu we in het hart van het kreefttijdperk zitten draait alles om het gevoel. Dit wordt vaak weggezet als iets slechts: de onderbuik. Maar het gevoel vertelt meer de waarheid dan het verstand. Als je denkt dat iemand wel aardig voor je is, maar je voelt dat niet, je voelt gespannenheid, dan vertelt het gevoel altijd de waarheid. Je verstand kan liegen, je lichaam liegt nooit. Daar komt bij dat de emoties van de onderbuik nooit door het verstand kunnen worden beteugeld (alleen met het bewustzijn). Het is eigenlijk omgekeerd: de emoties (het pijnlichaam) nemen het verstand over.

Als Trump zegt dat de Mexicanen verkrachters zijn, appelleert dat aan een gevoel. Met het verstand kunnen we dit moreel verwerpen, maar het gevoel is ‘de Mexicanen pikken onze banen in en het wordt steeds erger’. Geen enkel rationeel argument kan het winnen van dit gevoel. Je kan hoog of laag springen, zo is het. Ook veel Latino’s denken er zo over: dertig procent van hen heeft Republikeins gestemd omdat zij ook illegalen als een bedreiging zien.

Kreeft is het teken van de familie en voor een land is dat het volk. In een kreefttijdperk zie je de opkomst van populisme en nationalisme. In het vorige kreefttijdperk (1826–1841) zag je ook de opkomst van het ideologisch nationalisme wat o.a. leidde tot de afsplitsing van België en de vereniging van Duitsland en Italië. Het volk wil in kreeft de macht en omdat we midden in kreeft zitten, vermoedde ik dat Hillary Clinton als het vleesgeworden establishment weinig kans zou maken. Haar enige troef die ik zag was dat ze een vrouw is (dat past bij de vrouwelijke kreeft) maar ze miste de vrouwelijke charme.

In kreeft wil het volk gehoord worden. Dat is niet slecht, dat is de tijdgeest. Kreeft is één van de twaalf. Kreeft moet opnieuw de familie bezielen. Na jaren van globalisering, open grenzen, multiculti, immigranten, is er een grens bereikt waarvan het volk zegt: en nu is het genoeg. Dit doet kreeft met het gevoel. Wat voelt fout en wat goed? Elke politicus die wegkijkt voor deze problemen en niet met oplossingen komt wordt afgestraft.

Halverwege het kreefttijdperk (2005-2020) begint in 2012 het leeuwprincipe en dit gaat altijd gepaard met een kleine schok. Leeuw komt altijd met de deur in huis vallen. Ook al weet je niets van astrologie, je zal dan toch aanvoelen dat leeuw en Trump bij elkaar passen zoals bijen en honing. Leeuw komt de tijdgeest binnen met The Donald.

Niet dat Trump leeuw als sterrenbeeld heeft – ik kijk niet naar horoscopen – nee, Trump was de geliefde ongekroonde koning van het volk. Trump is echt, ongepolijst, hij is geen machine, niet vermolmd door spindokters, niet gekunsteld met politieke correctheid, hij heeft temperament, spreekt vanuit zijn hart, reageert soms te impulsief, eindelijk een politicus van vlees en bloed zonder ingestudeerde praatjes. Moeiteloos combineert Trump het populisme van kreeft met het optimisme van leeuw. Trump heeft zich als vastgoedmagnaat bewezen en wist zich na zijn bijna-faillissement weer opnieuw uit te vinden. De selfmade man heeft in tegenstelling tot Hillary het aura van een winnaar. Leeuw is persoonlijk, charismatisch, krachtig, expressief, creatief, trots en leeuw wil status en respect. Tijdens het Correspondents’ Dinner in 2011 had Obama er groot plezier in om Trump diep te vernederen en sommige mensen denken dat dat Trump aanzette om wraak te nemen. Leeuw is soepel, speels, joviaal, dol op humor, heeft plezier in het leven maar je moet nooit zijn eer krenken want dan slaat leeuw genadeloos terug.

Toen Trump zijn kandidatuur bekend maakte, werd het weggezet als een stunt. Weinigen namen het serieus. Vele malen werd beweerd dat hij te ver was gegaan, maar hij versloeg de zestien andere kandidaten van de Republikeinse Partij, vervolgens werd hij kansloos geacht en uitgekotst door zijn eigen partijtop. Zelfs zijn running mate Mike Pence nam op een gegeven moment afstand van één van zijn uitspraken. De politieke elite in het binnen- en buitenland nam afstand van hem. Hillary had de steun van Wall Street, president Obama, alle Hollywoodsterren (behalve Clint Eastwood), alle popsterren en zelfs bekende Republikeinen verklaarden op Hillary te gaan stemmen. De held van het volk werd verguisd door de serieuze media, gedemoniseerd door de elite, gemarginaliseerd door de opiniepeilers, hij had een mager gevulde campagnekas en in de laatste weken zag zijn meelijwekkende eenzame strijd er hopeloos uit. Maar de golden man kwam, zag en overwon.

Vrouwen wen eraan, leeuw gaat jullie inpalmen. Leeuw gruwelt van de feminisering van de samenleving. Waarom? Leeuw is het meest mannelijke teken, hij is de macho en tolereert geen vrouw die de broek aan heeft. De mannen eisen in het leeuwtijdperk (2020-2035) hun verloren positie weer op. En hoe lukt dat leeuw dan? Leeuw is de charmeur, James Bond, de playboy, de zonnegod waarvoor vrouwen in katzwijn vallen. Veel vrouwen hebben toch voor een seksist gekozen.

Dit doet me denken aan een conversatie voor het finale duel uit de iconische western Once Upon a Time in the West (1968). Het gaat over het uitsterven van de echte man. De personages zeggen geen woord te veel.

Frank: Morton once told me I could never be like him. Now I understand why. Wouldn't have bothered him, knowing you were around somewhere alive.
Harmonica: So, you found out you're not a businessman after all.
Frank: Just a man.
Harmonica: An ancient race. Other Mortons will be along, and they'll kill it off.
Frank: The future don't matter to us. Nothing matters now - not the land, not the money, not the woman. I came here to see you. 'Cause I know that now, you'll tell me what you're after.
Harmonica: ... Only at the point of dyin'.
Frank: I Know

Trump is just a man, an ancient race and they kill it off. Gelukkig redt leeuw de man van zijn ondergang.

En die arme Hillary! Ze praatte over verstandige beleidsmaatregelen, over fatsoen, over de knop van de nucleaire code, maar ze was Trumps ideale springplank. De omhooggevallen miljardair had van niemand kunnen winnen, ook niet van Bernie Sanders, maar hij kreeg zijn gedroomde tegenkandidaat: het vleesgeworden establishment en ook nog eens een vrouw die Bokito kon veroveren voor zijn harem. Clinton voerde een zwakke campagne. Dat is achteraf makkelijk praten maar ik zei het al eerder tegen een vriend van mij. Ze had geen verhaal anders dan dat ze de eerste vrouwelijke president zou kunnen worden, ze had geen geloofwaardige plannen omdat ze zich heimelijk had vastgezet met deals met de banken en grote bedrijven, ze zwabberde in haar standpunten over de vrijhandelsverdragen, ze speelde haar campagne op veilig (kreeft), ze was verkrampt, er was twijfel over haar gezondheid en ze had niets te bieden voor de vergeten blanke middenklasse. Clintonaanhangers genoten ervan dat ze in de debatten Trump op zijn nummer had gezet, maar ik zag dat niet; Trump domineerde met zijn lichaamstaal en liet zijn vrouwtje kwebbelen. Steeds als Hillary aan het woord was - en het was meer mensen opgevallen – keek ik of onze ome Dagobert het zou goed- of afkeuren. Leeuw claimt de ruimte om zich heen en iedereen wordt in zijn aanwezigheid een ondergeschikte. Dat was wat ik zag. Clinton ging in één debat in de mist toen ze niets aardigs over haar opponent kon zeggen nadat het haar gevraagd was, terwijl Trump wel oprecht een compliment maakte over Clinton. Het is gevoel is ‘oké, het is een egoïstische narcist maar hij kan iets aardigs zeggen en Hillary zit blijkbaar vol met wrok’. En dan natuurlijk de klassieke valkuil waar de hele politieke elite steeds weer inkukelt: Hillary schilderde de helft van Trump-stemmers af als een basket of deplorables (een emmer vol stakkers). Waarschijnlijk had Hillary van iedereen kunnen winnen behalve van koning leeuw.

Trump kwam met al zijn leugens weg en dat is heel irritant maar leeuw bluft zich overal uit en dat pikken mensen omdat leeuw een vanzelfsprekende kracht uitstraalt. Ondanks alle leugens is Trump een open boek. Hij was altijd bereid om de media te woord te staan in tegenstelling tot Hillary die de media angstvallig meed. Wanneer Trump liegt, is dat zo doorzichtig, dat weet iedereen ziet dat hij liegt maar dat ligt anders bij Clinton. Wanneer zij iets zegt, weet je niet of zij het meent of dat ze een geheime agenda heeft. Clinton is onbetrouwbaar, geheimzinnig en corrupt. Trump betaalt geen belasting en daar draait hij niet om heen – That makes me smart – en hondsbrutaal gaf hij Hillary de schuld dat zij als gouverneur er niets aan heeft gedaan. Het is laag, onder de gordel, gemeen, gierig, egoïstisch maar wel verfrissend eerlijk en er zit een kern van waarheid in. Ondanks de leugens is de taal van Trump zo helder als glas.

Leeuw is echt een heel mooi teken. Hij heeft schitterende eigenschappen. Als je leeuw respect geeft, beloont de koning je met zijn warmte. Kreeft bezielt de familie en leeuw laat de familie stralen. Leeuw straalt zijn licht uit over zijn familie, zijn volk, zijn onderdanen. Denk aan de Zon, de astrologische planeet van leeuw. Trumps kernboodschap was positief: Make America Great Again. Hierin zit de belofte van de American Dream. Je kan je het bij Trump misschien niet voorstellen maar leeuw is allesbehalve polariserend (dat is tweelingen). Nadat kreeft de familie heeft bezielt, sluit leeuw het huwelijk. Leeuw versmelt het hele volk in één krachtige identiteit. Goedschiks of kwaadschiks (dat wel natuurlijk). Leeuw is bruusk maar niet haatdragend en altijd oprecht. De charismatische leeuw zet de grote lijnen uit, geeft de vonk van ram (de flower power) weer nieuwe energie. Trump heeft niet zoals Obama het nadeel dat het Congres de hakken in het zand zal gaan zetten omdat de Republikeinen overal de meerderheid hebben. De start is ideaal. Met de kracht van leeuw zou de door iedereen onderschatte Trump wel eens veel meer kunnen bereiken dan we voor mogelijk houden. En bedenk, Clinton was een havik die een agressieve buitenlandse politiek voorstond en Trump wil niet de politiemacht van de wereld spelen.

Een te veel van het goede veroorzaakt het kwaad en een te veel van het kwaad veroorzaakt het goede.