Digitale dementie

In het vissentijdperk zal de maatschappelijke ziel oplossen in een groter geheel.

Dementie is een aandoening die veel mensen krijgen op oudere leeftijd. Boven de 90 jaar heeft 40 procent van de mensen een vorm van dementie. Wetenschappers begrijpen nog nauwelijks de oorzaken van deze snelgroeiende volksziekte. Maar is dementie wel een ziekte?

Het belangrijkste kenmerk van dementie is het verlies van de identiteit. Iemand die zijn geheugen volledig kwijt is, weet niet meer wie hij is en heeft daarmee zijn identiteit verloren. Dit hoort bij de laatste levensfase: vissen. Bij vissen vervaagt de identiteit. Vissen lost de ziel op in het grotere geheel. Na de geboorte bouwt een mens zijn identiteit op en bij het naderen van de dood wordt de identiteit weer afgebroken. De oude mens wordt weer als een kind. En hoe ouder we worden, hoe sterker het vissenprincipe zich tijdens het leven manifesteert.

We leven nu in een 180-jarig vissentijdperk (1960-2140). Dit betekent dat vissen onze maatschappelijke identiteit zal gaan oplossen. Concreet zien we dat de samenleving vergrijst en het aantal mensen met dementie stijgt. Maar ook de jongeren raken bedwelmd door vissen. We leven in een samenleving waarin de ouderen jong proberen te blijven, maar langzaam gaat vissen ons allemaal aftakelen. Vissen is het teken van verslavingen … en de jongeren die de verlokking van drugs kunnen weerstaan krijgt vissen op een heel andere manier seniel.

Uit recent onderzoek blijkt namelijk dat bij jongeren die veel gebruikmaken van digitale media, het geheugen zich slecht ontwikkelt en zelfs verschrompelt. De gerenommeerde Duitse geheugenonderzoeker Manfred Spitzer noemt het ‘digitale dementie’. Hoe meer we gebruikmaken van de digitale media, hoe meer ons geheugen achteruitgaat. Kinderen die intensief gebruikmaken van de computer ontwikkelen spraak- en leerproblemen, aandachtsstoornissen, stress en depressie.

Leren is meer dan iets passief consumeren. Zelf merk ik dat ik heel vaak over iets heb gelezen, maar dat ik het daarna vaak weer vergeet. Ik kan pas iets blijvend onthouden als ik er intensief mee bezig ben geweest, bijvoorbeeld als ik er over heb geschreven. Zo ook leren kinderen bijvoorbeeld pas goed hoofdrekenen, als ze eindeloos met het hoofd rekensommen moeten maken. Hierbij is ook de motoriek (het schrijven met pen en papier) en de emotie (bijvoorbeeld gezamenlijk klassikaal werken aan dezelfde opdracht) belangrijk. Bij het individueel rekensommen op een iPad ontbreekt het motorieke deel, ontbreekt het emotionele deel en ontbreekt het zelf intensief bezig zijn met de materie. Het leren gaat oppervlakkiger.

De computer maakt onze jongeren dommer, contactgestoord, verslaafd aan prikkels, afhankelijk van apparaten en chaotisch in het hoofd. Vissen leeft in een droomwereld. De informatie verliest zijn samenhang en wordt fragmentarisch. Vissen legt irrationele verbanden. Bij demente mensen herkennen we dit als wartaal, bij jongeren zien we dit in het geloof in samenzweringstheorieën en irrationele gedachten. Veel jongeren hebben geen notie van financiële schulden. Sommige mensen kunnen al geen onderscheid meer maken tussen de virtuele en de echte wereld.

Vissen droomt in beelden. De beeldvorming of het imago, het gevoel en de sfeer worden belangrijker dan het verstand. Vissen kan niet helder denken. Vissen leeft in de droomwereld (deze noemen we de virtuele wereld) waar ze contact maakt met gene zijde.

Vissen heeft één krachtig vermogen om helder te blijven: het bewust zijn. Als laatste teken is vissen bij uitstek het teken van het overzicht. Vissen kijkt terug op de oude cyclus en wordt zich bewust van haar ervaringen. Alleen met het bewust worden kunnen we de mondiale problemen oplossen. Onbewust gedrag is egoïsme, hebzucht, agressie, verslaving, veroordeling, bewust gedrag is naastenliefde, vergeving, mededogen, acceptatie, barmhartigheid. Zolang mensen onbewust blijven, blijven ze gevangen in hun ego en is hun geest verduisterd.

De geestelijk duisternis is maatschappelijk onvermijdelijkheid. We komen uit het 180-jarige watermantijdperk (1781-1960); dat was de tijd van de ideologieën, modernisering, geloof in de toekomst, vrijheid en de vernuftige mens. Sinds 1960 zitten we in de vage wereld van Vissen. In dit tijdperk moeten we ons bewust worden van 2000 jaar christendom (het 2000-jarige vissentijdperk). Vissen lost onze christelijke identiteit op waardoor er rond 2140 een nieuwe cyclus kan beginnen: het 2000-jarige watermantijdperk. Dat oplossen kan onbewust gebeuren (chaos) of bewust (spiritueel besef van wie je bent en je plaats in de kosmos).