De linkse winter

Vlak na de dood van burgemeester Van der Laan verscheen een dubbele regenboog aan de hemel boven de Stopera. Toeval, of twittert de staatsomroep dit als een profetisch teken van God?

Links heeft prachtige waarden, beschikt over bevlogenheid en doet verstandige voorstellen maar waar het aan ontbreekt is een gemene deler; wat het betekent om lid te zijn van een samenleving? Links heeft geen verhaal meer over de samenleving als geheel. De individualisering begon in de jaren tachtig onder invloed van rechts maar nu heeft links het omarmd en is het doorgeschoten. Iedereen die zich gekwetst voelt is welkom onder de linkse regenboog. Op de site van de Democratische Partij van de VS wordt verwezen naar zeventien identiteitsgroepen, van vrouwen en hispanics, tot Afro-Amerikanen en een hele batterij afkortingen. Maar wat is het verband ertussen? Elke groep benadrukt haar unieke groepskenmerken en voelt zich tekort gedaan. De groepen worden steeds kleiner en de strijd om erkenning wordt verbetener. De linkse elite kruipt door het stof voor de gevoeligheden van bv. de moslims en zij verloochent daarmee haar eigen waarden. De schuldige van al het leed is de blanke man en die moet boeten. Dit schuldgevoel werkt verlammend op elk debat. Iedereen die nuance aanbrengt of kritiek uit op bijvoorbeeld de islamitische cultuur wordt weggezet als racist. Links durft de klagers niet te wijzen op hun eigen verantwoordelijkheid. De term white privilege is een moeilijke manier om anderen de schuld te geven voor het eigen falen.

Het gevolg van de verheelijking van de diversiteit is dat de samenleving versplintert. Links laat zich gijzelen door de marginale kwetsdenkers. Met de beste bedoelingen ondergraaft links de sociale cohesie en creëert het een voedingsbodem voor hokjesdenken. Links verliest hiermee de stem van de middenklasse en dat werd in Amerika pijnlijk zichtbaar bij de verkiezing van Trump en wat in Amerika is gebeurd zal overwaaien naar Europa.

De rode roos begon al te verkleuren onder premier Kok en toen Femke Halsema in 2006 de linkse lente lanceerde, kreeg ik de koude rillingen van de sociaaldemocratie. Maar toch kwam er onverwacht een mooie nazomer. Eberhart van der Laan werd de beste naoorlogse burgemeester van Mokum en in 2012 lukte het Diederik Samsom op miraculeuze wijze om bijna te winnen van Mark Rutte en dat resulteerde in de landelijke samenwerking tussen de PvdA en VVD: het succesvolste naoorlogse kabinet. Dat de PvdA-kiezers massaal de inzet van de PvdA afstrafte is wrang. De laatbloeiende roos werd met Asschers dolkstoot in de rug van Samsom vertrapt. De winterdepressie van Links-Nederland werd geprojecteerd in de rouw om de tragische dood van Eberhard van der Laan.

De PvdA heeft zich vervreemd van haar kiezers. De klassieke arbeider stapte eerst over naar de SP van Jan Marijnissen en later naar de populistische bewegingen en ouderenpartijen. Dit verlies wist de PvdA nog enigszins te compenseren met de stem van de allochtonen maar na de afsplitsing van DENK in 2015 vertegenwoordigt de PvdA deze bevolkingsgroep ook niet meer. Wat rest is een vergrijsde groep kiezers die uit gewoonte nog rood stemt.

De verkiezingsuitslag van 15 maart 2017 was met 9 zetels dramatisch voor de PvdA. De drie linkse partijen haalden samen 37 zetels, bijna evenveel als de 33 zetels van de VVD. Het opmerkelijke is dat de SP en GroenLinks niet profiteerden van de ineenstorting van hun linkse broeder. De SP verloor zelfs één zetel en de winst van Jesse Klaver was teleurstellend als je dat afzet tegen het verlies van de PvdA. Nu zou je verwachten dat met het rechtse kabinet Rutte III de averij bij links wel te herstellen is maar ik denk dat links aan lager wal is geraakt.

Op de eerste plaats hebben de VVD, CU, D66 en CDA tegen de verwachting besloten om niet op de winkel te gaan passen. In het regeerakkoord zijn knopen doorgehakt wat betreft de woning- en arbeidsmarkt, investeringen in het leger, onderwijs en verpleeghuizen, experimenten met legale wiet, aanpak illegale prostitutie enz. Op papier ziet het er goed uit. De technocraten van de PvdA hadden hier met wat kleine aanpassingen gewoon hun handtekening kunnen onderzetten.

Ik weet niet hoe de PvdA zich met succes kan profileren als een beter alternatief. Oud-vicepremier Asscher die vijf jaar samenwerkte met Rutte, is niet geloofwaardig als sterke oppositieleider. Hoe kan de PvdA zich afzetten tegen iets waar het mee vervlochten is, in de woorden van Thierry Baudet: het partijkartel? En ondertussen verlaten de ratten het zinkende schip. Dat na de verkiezingen Jeroen Dijsselbloem opstapte als Tweede Kamerlid was kiezersbedrog. Verschillende lokale PvdA-afdelingen veranderen zelfs hun partijnaam omdat ze een zwaar verlies verwachten bij de gemeenteraadsverkiezingen. De naam PvdA schrikt kiezers af.

GroenLinks verkeert in een overwinningsroes maar het lukt ze niet om de stekker erin te krijgen. GL is niet bereid tot concessies en stelt te hoge eisen waardoor ze de boot missen. Ik vraag me af of  Jesse Klaver geloofwaardig oppositie kan voeren omdat steeds de vraag opkomt: waarom heb je de kans niet gepakt om te regeren? Roeptoeteren langs de zijlijn kan iedereen. Nu ook nog blijkt dat Rutte III een zeer ambitieus groen beleid gaat inzetten ziet de toekomst voor GroenLinks er zwart uit. Binnen tien jaar is klimaatbeleid staand beleid en dat is fataal voor het bestaansrecht van GroenLinks.

Ook de Socialistische Partij kan het vastgelopen linkse schip niet vlot trekken. Het lukt de socialisten onvoldoende om de onderklasse aan zich te binden. Ze voeren met hun strijd tegen de verhoging van de pensioenleeftijd een achterhoedegevecht. En ze zetten al hun pijlen op hun plan van het nationaal zorgfonds: een oplossing voor een probleem dat niet bestaat. Nederland heeft het beste zorgstelsel in de wereld. Een groot deel van de potentiele achterban van de SP wil minder asielzoekers en een harder integratiebeleid en zolang de SP hier geen oren naar heeft, is deze partij gedoemd tot de marge.

Na de presentatie van het regeerakkoord van Rutte III vonden de drie linkse partijen elkaar in de strijd tegen de BTW-verhoging. Een verenigde frontale aanval werd ingezet op de prijsverhoging van drie cent op een pak melk. Dit gaat echt nergens over. Alle economen zijn het erover eens dat de voorgestelde BTW-verhoging in combinatie met de voorgestelde verlaging van belasting op arbeid, gunstig is voor de economie en werkgelegenheid. En wat een gezeur; iedereen gaat er ook nog eens in koopkracht op vooruit. Daarnaast is het meer dan terecht dat Rutte III kiest voor extra steun voor de middenklasse. Eindelijk een regering die opkomt voor de overbelaste en vergeten groep.

De linkse partijen verliezen hun raison d'être. Het collectief staat op gespannen voet met de individualisering van de samenleving. Voor links zijn de wensen van individuen die menen het slachtoffer te zijn van onrecht belangrijker dan 'de boel bij elkaar houden'. Veel gewone Nederlanders fronsen hun wenkbrauwen bij genderneutrale toiletten, de discussie over Zwarte Piet, standbeelden en straatnamen. Elke splintergroep eist met steun van links haar rechten op met als gevolg dat het collectief verdampt. In een geglobaliseerde multiculturele samenleving is het ieder voor zich en in een etnisch verdeeld land verkruimelt de solidariteit. De gewone Nederlander voelt zich steeds minder solidair met bijvoorbeeld mensen in de bijstand omdat de bakken in de Sociale Dienst zijn gevuld met niet-westerse allochtonen met grote afstand tot de arbeidsmarkt. Dit probleem is zeer hardnekkig en ook links heeft hiervoor geen oplossing, sterker nog: de linkse ideeën over een ruimhartig asielbeleid en tolerantie voor de islam maken het probleem van kwaad tot erger.

Bij de aanstaande gemeenteraadsverkiezingen gaan de drie linkse broeder in Rotterdam een samenwerking aan met de moslimpartij Nida. Jesse Klaver noemt Nida in het tv-programma Buitenhof een 'progressieve beweging'. Klaver ziet slechts de schijnheilige buitenkant; NIDA is een trojaans paard van de Moslimbroeders die Nederland wil islamiseren. Links is echt de weg kwijt. Nieuwsuur ontmaskert NIDA als een club fopdemocratische dubbeltongen